-
1 duch
сущ.• видение• дух• душа• остроумие• привидение• призрак• разум• ум* * *♂ 1. дух;pogoda \duchа безмятежное спокойствие, безмятежность;
podnieść kogoś na \duchu (w kimś \duchа) приободрить кого-л.;tracić \ducha, upadać na \duchu падать духом; iść z \duchem czasu идти в ногу со временем;
2. душа ž;w głębi \ducha, w \duchu в глубине души; nie ma żywego \duchа нет ни души, живой души нет; ● со \duch, \duchem, со \duchu во весь дух, что есть духу;
Bogu \ducha winien ни в чём не виноват, ни сном ни духом не виноват+2. dusza
* * *м1) духpogoda ducha — безмяте́жное споко́йствие, безмяте́жность
podnieść kogoś na duchu (w kimś ducha) — приободри́ть кого́-л.
tracić ducha, upadać na duchu — па́дать ду́хом
iść z duchem czasu — идти́ в но́гу со вре́менем
2) душа́ żw głębi ducha, w duchu — в глубине́ души́
nie ma żywego ducha — нет ни души́, живо́й души́ нет
•- co duch- duchem
- co duchuSyn:dusza 2) -
2 świat
сущ.• вселенная• грунт• заземление• земля• мир• почва• суша* * *свет, мирświatło свет (освещение)syn (przed imieniem ojca) книжн. свет (сын)* * *♂ мир; свет;\świat ducha духовный мир; \świat naukowy научный мир; \świat roślin, zwierząt растительный, животный мир; \świat pracy трудящиеся, трудовой народ;
na świecie в мире;mistrz \świata чемпион мира; rekord \świata мировой рекорд; przyjść na \świat явиться (появиться) на свет; ● \świat zabity deskami захолустье, медвежий угол; tamten \świat тот свет, потусторонний мир; koniec \światа конец света, светопреставление; za żadne skarby \świata, za nic w świecie ни за что на свете; \świat drogi а) далеко-далеко;
б) порядочное расстояние, порядочный отрезок пути;\świat ludzi множество людей, много народу;
\świat na kimś, czymś się nie kończy свет клином не сошёлся на ком-л., чём-л.* * *ммир; светświat ducha — духо́вный мир
świat naukowy — нау́чный мир
świat roślin, zwierząt — расти́тельный, живо́тный мир
świat pracy — трудя́щиеся, трудово́й наро́д
na świecie — в ми́ре
mistrz świata — чемпио́н ми́ра
rekord świata — мирово́й реко́рд
- tamten światprzyjść na świat — яви́ться (появи́ться) на свет
- koniec świata
- za żadne skarby świata
- za nic w świecie - świat na kimś, czymś się nie kończy
См. также в других словарях:
Bogu ducha winien — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kimś posądzonym o coś: całkowicie niewinny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pomyłkowo aresztowano Bogu ducha winnego przypadkowego przechodnia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
złamać — Złamany we dwoje «mający postać pochyloną, zgiętą ku ziemi»: Cofała się, nie mogąc od tego widoku oderwać oczu, aż potknęła się o stopień, a złamana we dwoje sylwetka nieznajomego klęczącego księdza znikła. W. Odojewski, Zasypie. Coś (jest)… … Słownik frazeologiczny
krzepić — w kimś ducha; krzepić kogoś na duchu zob. duch 9 … Słownik frazeologiczny
podnieść — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… … Słownik frazeologiczny
podnosić — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… … Słownik frazeologiczny
podtrzymać — w kimś ducha, podtrzymać kogoś na duchu zob. duch 9 … Słownik frazeologiczny
podtrzymywać — Podtrzymać w kimś ducha, podtrzymać kogoś na duchu zob. duch 9 … Słownik frazeologiczny
pokrzepić — w kimś ducha; pokrzepić kogoś na duchu zob. duch 9 … Słownik frazeologiczny
pokrzepiać — Pokrzepić w kimś ducha; pokrzepić kogoś na duchu zob. duch 9 … Słownik frazeologiczny
